Mooie tekeningen van de jongedames gekregen, net als ik ziet u het thema wel, ja toch. Zeemeermensen in 2024! Mooi thema ook voor het feest van C. in januari.

Feest op school de ketstviering met allerlei lekkere hapjes gemaakt door de ouders. T gaat aan de gang met worstebroodjes ben benieuwd. Ik kan me zo ook wel ergens voorstellen dat al die drukte die heel december duurt rondom eigenlijk maar drie dagen. Het sommigen iets teveel is, wel er gloort licht aan de horizon. Januari is lekker saai en ideaal om bij te komen van December.

Dus lieve kijkbuiskinderen, alles is tijdelijk

Absurd mooi landschap, maar je moet er wel voor reizen, hoor. In Nederland December en Januari voornamenlijk grijs, kost wat meer moeite het mooie er in te zien. Ik had ook bezoek A&K uit Zwolle was leuk ze weer te zien, voor het eerst als pensionado's. 

Gisteren eetclub was gezellig en ook triest, het gezellige eerst. Een leuke nieuwe  gast aan tafel een dame W. goed bij zoals J. en M. het eten Spaghetti Meatballs, speciaal voor mij vega. En leuke gesprekken. Na afloop liet W. aan M. en mij haar nieuwe onderkomen zien, met een uitnodiging voor een bakje koffie.

J. Was er niet ligt in het ziekenhuis, mijn gevoel zegt dat het niet goed gaat, een soort buienradar maar dan voor Sensitiviteit. A. was daar door erg van slag snapt het allemaal niet meer zo goed. Stond vanmorgen ook op de gang en riep om hulp, en die kreeg ze. Heb haar tot die tijd gezelschap geboden, haar hand vast gehouden en mijn oor te luisteren gelegd.

Er gebeuren veel dingen, geen verkeerslichten als in Almelo, maar ook in Meppel is altijd wat te doen.

Klus met Heer Humulus voor de FB, in Zutphen dit keer. Het ging vast over bewegwijzering, was hard nodig drie keer onnodig hetzelfde traject gefietst met H. G. achterop de tandem voor de foto’s. 

Zwolle fietsstad alweer tien jaar geleden. Daarna Nijmegen bijgestaan om fietsstad te worden en de viering in 2016 was erg gezellig, 

En dan nu Zutphen was druk geen goede dag uitgekozen om te fietsen. Stadjes met veel oude stenen soms zelfs uit de gouden eeuw, die oude gebouwen brengen een hoop volk op de been.

Er was ook nog een festival aan de gang. Te druk om de fiets rechtop te houden met H. achterop, voor iemand van zijn lengte geen licht mannetje. Het thema geen idee, en om door de menigte te laveren en om te zien waar het om ging, dat ging me niet lukken.

Wel na afloop een mooie route terug langs de IJssel naar Zwolle met H. Nog steeds achterop de tandem, prachtige foto’s gemaakt, waarvan een van mijn grijze haren, mijn achterhoofd.

In de Oude Haven lichten op de masten. Het schip. Het gebouw. De luiken, beschutting voor de geheimen en zieken

Wanneer de zon ondergaat, ga ik in mijn eentje mijn grillige zelf tegemoet  Struikelend in beeld en over woorden als over de ringen aan de gracht.

Soms het lang geleden gedroomde verleden in veelvoud van gedroomde kleuren. Deze man, vader en broer. De velden de klaprozen die verdampen in mijn hersenen in wazige kleuren .

Mijn onsterfelijk hart zal bloeien!

Kortste vakantie ooit, zit weer lekker op de bank. Wel de boot ging gaats maar enkel om plaats te maken aan de vertrekterminal, kortste boottocht ooit, ook dus. De bloemist had zich afgemeld was de opgegeven reden van, voor het uitstel van een dag. Duurde uren eer deze informatie los kwam tot ons kwam, gingen veel te laat weg enkel om dat terminalhoppen. Nu gaat het weer. Broer R. Opgetrommeld om ons te helpen met de steeds zwaarder wordende bagage de zusjes, mijn gezin allemaal bedroefd. Veel mensen veelal bejaard, bleven aan boord. Zag ze bloemschikken, bij een laatste bagage controle. De weg naar de anderen ging stijl omhoog, ging ik eerder omlaag?

Duwde een hostess mee omhoog was er bijna. In de verte, zag ik broer R. al staan. Aan de kade! Waarom ging ik dan omhoog? Had de Wiebelmaan de zwaartekracht veranderd, de wet van communicerende vaten gold niet meer? Mijn linker been sliep, ging pijn doen, moest halt houden, zag de anderen niet langer. De kade was leeg, mijn hoofd vol, vol van geluid. Ben onderweg blijf onderweg.

Stap uit bed, de werkelijkheid van het waken dringt zich aan mij op!

Hard gewerkt. In-geklokt, dienst begon om 5:30.

Kreeg geen clementie van de directrice, aandoening deed er niet toe. Koper-Spoelen gewikkeld op houten klossen zelf in de timmerwerkplaats vervaardigd. Daarna in de “kastenmakerij”, staal geknipt en gegolfd om daarna de platen, de transformator kast onderdelen, aan elkaar te lassen. Dus olie dicht co2-gelast, gecontroleerd op lekken daarna vetvrij gemaakt in een speciaal daarvoor gemaakte machine in de spuiterij, behandeld en werkzaamheden afgevinkt. Gespoten in de legergroene kleur van Willem Smit. 

Heb niet op de elektronische afdeling gestaan maar wel op de afdeling waar de kasten geassembleerd werden. Overigens ook op de garantie afdeling alwaar onderhoud of reparatie plaatsvond. Kwam best veel terug, ik mocht dan met een slijptol de deksel lossen van de kast. Vies werkje veel oliedampen, bij de grote kasten  op een ladder, drie meter hoog. Een twintigtal bouten van de moeren slijpen. Al de las cursussen waren intern weet ik nog op de Willemsweg. Mig, tig, elektrisch en dus ook co2. 

Het was niet het ideale werk voor een Mavo-ist een allesbehalve technisch opgeleide jongeman. Hoewel ik op de kastenmakerij veel gelachen heb, mijn collega’s een bont gezelschap. Een Belg als afdelingshoofd een collega uit Joegoslavië, dat bestond toen nog, en C. een fijne collega uit de Molukken, met een fantastische sportwagen. Een Alfa Romeo GTV 1750 uit 1970. En tot slot een Jehova’s getuige en ikzelf.

Jehova’s zijn natuurlijk internationaal maar deze heer kwam uit Nederland, was een leuke tienertijd, veel ritten gemaakt met C in zijn Alfa.

Mijn eerste staking met het FNV-metaal was voor meer loon en veiligheid op de fabriek. Spannend met C. naar Amsterdam, duizenden arbeiders verzamelden zich voor de tocht naar ik geloof de Dam. Nooit gehaald, “verdwaald” C. en ik op de Wallen. Veel plezier samen, zelf betaald hoor, ging niet ten koste van de stakingskas.

Maar ik wijk af, hard gewerkt vannacht en ik stond derhalve niet uitgerust op vanochtend.

Nu dan maar genieten van het weekend.

De drie dames kwamen binnen met hun zuur verdiende centjes, verdiend met klusjes. E. Kwam ook gezellig nog even binnen sloot even aan. Eerste vraag van de dames, hoe het me vergaan was en na mijn antwoord, of het schilderij al droog was?

Zeer zeker wel dames, op de signatuur na, voorzichtig nam C het in ontvangst. Het geld krijgt natuurlijk een mooie bestemming op school. Al ben ik vergeten wat, het schilderij krijgt vast een mooi plaatsje aan de muur.

Blij met mijn al mijn fans.

Enerverende dagen dagen achter de rug, veel prikkels, en nee niet van mijn baard. Maar wel goede dagen, Er zijn mij veel dingen uitgelegd, heb dingen geverifieerd gekregen. Wandel mijn toekomst met meer vertrouwen tegemoet. 

Toekomst klinkt goed toch? Voelde mij eerder onbegrepen maar dat onbegrip was gebaseerd op de ontvanger van de boodschap, op mij dus. Een ondoordringbaar schild, acceptatie is een proces dat continu voor verbetering vatbaar is!

Gek hè zo’n slimme jonge man, nou ja jong vergeleken met mijn buren dan. De man die het eindelijk begrepen heeft!

Veel geblaat en weinig wol, kent u vast wel die uitdrukking? Decennium na decennia worden er plannen gesmeed ter verbetering van het algehele welbevinden wereldwijd. Maar van een uitvoering of iets dat er op lijkt daarvan komt het zelden.

Woningnood, rivieren buiten hun oevers, armoede bestrijden etc. etcetera. Vroeger kon je je daar makkelijker voor afsluiten, krant weg tv en radio uit en de wereld was zo groot als de straat waarin je woonde. Maar nu is de wereld zo groot als hij is en komt ie dagelijks binnen. De manier waarop wordt individueel beslist, om daarna eventueel een stroming te kiezen die bij je past, Daarmee is niet gezegd dat het vroeger beter was. 

Het verleden heeft tot het nu geleid en zal de toekomst bepalen. 

Ondeelbaar of juist wel?

Wazig zicht als gevolg van medicatie of Lewy Body, in ieder geval zie ik materie in vaste stoffen bewegen. Hele kleine net niet wormvormige bewegingen. Wazig of superzicht?

Net de echo achter de rug van mijn hart. Op mijn vraag of er onregelmatigheden waren, was het diplomatieke antwoord. “Wel je mag naar huis”. Wel gek eigenlijk, in mijn droom vannacht was ik toe aan een nieuw hart, maar kreeg dat niet. Reden!?  Het was beter om dat aan een sterkere deelnemer te geven. Deelnemer? Ja ik zie te veel sciencefiction denk ik, of andere dystopische films waar schaarste of bepaalde denkwijzen dat bepalen.

Op 7 januari komt er het vervolg, ecg en een gesprek met de cardioloog. Ook in januari eerst neuroloog Isala, daarna psycholoog en arts verbonden aan de instelling alwaar ik een appartementje huur. Ben niet ongerust, ben tenslotte in goede handen.

Nu eerst maar even een woordje leggen, Wordfeud.

Een uitnodiging aan ons om in een weder opgebouwd Syrië op bezoek te komen, gericht aan ons Hollanders. Mooi die blijdschap.

Dus het nieuws maar blijven volgen. De leider van het HTS als de vertalingen kloppen zegt dat er plaats is voor iedereen straks in Syrië en hij geen banden heeft met Iran. Zou heel mooi zijn moderne mensen zonder (voor)oordelen, iedereen een kans, een mogelijkheid op geluk.

Dansend op afgedragen schoenen, in versleten kleren dat is Swiebertje, eeuwig trouw Saartje, niet aflatend voor een kwarretje, Malle Pietje, immer correct dat is Bromsnor.

De wereld zoals ie ooit overzichtelijk was, althans volgens de oude GBJ Hilterman.  Zoals hij dat duiden kon. Er veranderd niets en toch heel veel.

Op mijn verjaardag 2021 starte het verzet. Moedige vrouwen versus Taliban. Nú wordt de Taliban uitgenodigd op een wereldtop van iets. Beelden van azuur blauwe gebouwen tegen een bergkam, Kabul. 

Wanhoop op wereldniveau, onderdrukking en verwoede pogingen daartoe. De mens het meest sociale dier is als soort mislukt, volgens ome Cor.

Damascus straks ingenomen door fanatieke strijders gesponsord door Iran. Iran heeft het er maar druk mee, steunt de hele regio. Waarschijnlijk zij weer gesponsord door de oliestaten. Wat zijn de denkers achter het wereldleed toch van plan. Of zijn ook zij de weg één beetje kwijt. 

Andermans schoenen om in te staan, nee liever om in te dansen tot deze geheel versleten zijn.

05:00

Geland

Buitenaardsen, boeren en bacchanalen en de troep die dat geeft. Geen zorg buitenaardse wezens landen het liefst ruraal . Boeren en buitenaardsen een goede mix, voor deze urbaan minder. Ik weet nu wat putjesschepper echt inhoud en dat dat het beste gaat met een put waar de bats in zijn geheel in past. Bij een kleine put moet je liggend op de buik roeien met het gereedschap dat je hebt.

Met een goed gesloten pak tot boven het middel, kan het werk beginnen, en tip door de neus ademen, het ruikt niet lekker maar voorkomt misselijkheid. Ja de stadsmens ingezet voor het minder fraaie werk op de feesten gegeven in de buitengebieden. 

Wel heel dankbaar werk hoor maaltijden zijn inbegrepen. Geen topkoks maar de ingrediënten komen vers van het land.

Waarom zo vroeg krijg ik als vraag? De haan die heeft nog niet gekraaid! Wel onze buitenaardse bezoekers verdragen geen direct zonlicht en dat wat er op die bacchanalen gebeurt kan het daglicht niet verdragen. Win win, des zomers korte “werkdagen” veel tijd voor leuke dingen. In de winter meer uren dus meer loon.

Die Corpsen in universiteitssteden hebben het waarschijnlijk hier afgekeken. Alleen gaan zij niet goed om met, ”niet hun soort mensen”. Wel het is winter mijn pauze zit erop dus ik ga nu maar weer eens aan het werk.